Чукоцкая мова або луораветланская мова — мова чукчаў, адна з моў чукоцкай-камчацкай сям’і. Чукоцкая мова распаўсюджана на тэрыторыі Чукоцкай аўтаномнай акругі, у паўночна-ўсходняй частцы Каракскай аўтаномнай акругі, а таксама ў Ніжне-Калымскім раёне Рэспублікі Саха (Якуція). Па дадзеных перапісу 1989 чукч налічваецца 15 тыс. чал., з іх 70% лічаць чукоцкую мову роднай.
У 1920-е чукоцкая мова была перайменавана ў луораветланскую, але гэты тэрмін не прыжыўся.
Чукоцкая мова з’яўляецца мовай паўсядзённых зносін у большасці чукчаў - у сям’і і ў працэсе традыцыйнай гаспадарчай дзейнасці (аленегадоўля). На чукоцкай мове вядуцца радыё-і тэлеперадачы, чытаюцца даклады. Мовай справаводства і адміністрацыйнай дзейнасці з’яўляецца руская мова, якая з’яўляецца таксама мовай міжнацыянальных зносін на тэрыторыях, дзе чукчы кантактуюць з каракамі, якутамі і г. д. Рускай мовай чукчы валодаюць (у рознай ступені) амаль усе.
На чукоцкай мове вядзецца навучанне ў пачатковай школе. У сярэдняй школе Чукоцкая мова выкладаецца як прадмет.