wd wp Пошук: ⬜

Цеплазабеспячэнне

Цеплазабеспячэнне[1] — сістэма забеспячэння цеплынёй збудаванняў і прамысловых спажыўцоў. Цеплыня выкарыстоўваецца для ацяплення, вентыляцыі, гарачага водазабеспячэння і розных тэхнічных патрэб.

Склад сістэмы цеплазабеспячэння

Сістэма цеплазабеспячэння складаецца з наступных функцыянальных частак:

1. Крыніца вытворчасці цеплавой энергіі (кацельня, ЦЭЦ);
2. Прылады для транспарціроўкі цеплавой энергіі да памяшканняў (цеплавыя сеткі);
3. Цепласпажываючыя прылады, якія перадаюць цеплавую энергію спажыўцу (радыятары ацяплення, каларыферы).

Класіфікацыя сістэм цеплазабеспячэння

Па месцы выпрацоўкі цеплыні сістэмы цеплазабеспячэння дзеляцца на:

• Цэнтралізаваныя (крыніца вытворчасці цеплавой энергіі працуе на цеплазабеспячэнне групы будынкаў і звязаны транспартнымі прыладамі з прыборамі спажывання цяпла);
• Мясцовыя (спажывец і крыніца цеплазабеспячэння знаходзяцца ў адным памяшканні або ў непасрэднай блізкасці).

Па родзе цепланосбіта у сістэме:

• вадзяныя;
• Паравыя.

Па спосабе далучэння сістэмы ацяплення да сістэмы цеплазабеспячэння:

• Залежныя (цепланосбіт, награваемы ў цеплагенератары і транспартуецца па цеплавым сетак, паступае непасрэдна ў цепласпажываючыя прылады);
• Незалежныя (цепланосбіт, які цыркулюе па цеплавым сеткам, у цеплаабменніку награвае цепланосбіт, які цыркулюе у сістэме ацяплення).

Па спосабе далучэння сістэмы гарачага водазабеспячэння да сістэмы цеплазабеспячэння:

• Закрытая (вада на гарачае водазабеспячэнне забіраецца з вадаправод а і награваецца ў цеплаабменніку сеткавай вадой);
• Адкрытая (вада на гарачае водазабеспячэнне забіраецца непасрэдна з цеплавой сеткі).

Спосабы выпрацоўвання цеплыні

Для мясцовых сістэм цеплазабеспячэння прымяняюцца кацельні, міні-ЦЭЦ, цеплавыя помпы, альтэрнатыўныя крыніцы энергіі (сонечныя калектары, геатэрмальная энергія) і інш. Для цэнтралізаваных сістэм выкарыстоўваюць буйныя кацельныя і ЦЭЦ. Цэнтралізаванае цеплазабеспячэнне дазваляе выкарыстоўваць меншую колькасць абсталявання і камбінавана выпрацоўваць цепла- і электраэнергію на ЦЭЦ (гл. цеплафікацыя), але ў параўнанні з мясцовымі сістэмамі павялічваюцца выдаткі на перадачу цеплыні.

Віды спажыўцоў цяпла

Спажыўцамі цяпла сістэмы цеплазабеспячэння з’яўляюцца:

• Санітарна-тэхнічныя сістэмы будынкаў (сістэмы ацяплення, вентыляцыі, кандыцыяніравання паветра, гарачага водазабеспячэння);
• Тэхналагічныя ўстаноўкі.

Па рэжыму спажывання цяпла на працягу года адрозніваюць дзве групы спажыўцоў:

• Сезонныя, якія маюць патрэбу ў цяпле толькі ў халодны перыяд года (напрыклад, сістэмы ацяплення);
• Цэлы год, якія маюць патрэбу ў цяпле ўвесь год (сістэмы гарачага водазабеспячэння).

У залежнасці ад суадносін і рэжымаў асобных відаў цепласпажывання адрозніваюць тры характэрныя групы спажыўцоў:

• Жылыя будынкі (характэрныя сезонныя выдаткі цяпла на ацяпленне і вентыляцыю і круглагодны - на гарачае водазабеспячэнне);
• Грамадскія будынкі (сезонныя выдаткі цяпла на ацяпленне, вентыляцыю і кандыцыянаванне паветра);
• Прамысловыя будынкі і збудаванні, у тым ліку сельскагаспадарчыя комплексы (усе віды цепласпажывання, колькаснае стаўленне паміж якімі вызначаецца відам вытворчасці).

Зноскі

1. ↑ Руска-беларускі слоўнік у 3 тамах, Т.3, С.512.

Тэмы гэтай старонкі (1):
Катэгорыя·Цеплазабеспячэнне