Хутар
У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Хутар, значэнні.
Хутар — від сельскага населенага пункта невялікага памеру, звычайна з не больш як дзесятка пабудоў[1] (звычайна ва Украiне i паўднёвых раёнах Расіі[2][3]); або адасоблены зямельны надзел з гаспадарчымі пабудовамі і/або сядзібай уладальніка па-за межамі сёлаў і вёсак[1][2][3][4].
Этымалагічна паходзіць, напэўна, ад стараверхненямецкага huntari праз польск. chutor. Паводле іншай версіі ад венгерскага határ[4].
У літаратуры
- Першы значны твор М. В. Гогаля «Вечары на хутары бліз Дзіканькі».
Зноскі
- 1 2 Беларусь, 1995
- 1 2 Ефремова Т. Ф. Новый словарь русского языка. Толково-словообразовательный: Св. 136000 словарных статей, около 250000 семантических единиц : В 2 т.. — М.: Русский язык, 2000.
- 1 2 Ожегов С. И., Шведова Н. Ю. Толковый словарь русского языка / Российская академия наук. Институт русского языка имени В. В. Виноградова. — 4-е изд., доп. — М.: Азбуковник, 1997.
- 1 2 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т. Т. 5, кн. 2. У — Я. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1984.
Літаратура
- Хутар // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
- Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т. Т. 5, кн. 2. У — Я. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1984.
Населеныя пункты
Сельская геаграфія
Вікіпедыя:Спасылкі на энцыклапедычны даведнік Беларусь (1995) без нумароў старонак