wd wp Пошук:
    ⬜

    Хвоя чорная

    Хвоя чорная[1], Хвоя чорная аўстрыйская, Хвоя аўстрыйская[2] (Pinus nigra) — хваёвае дрэва; біялагічны від роду Хвоя (Pinus) сямейства Хваёвыя (Pinaceae).

    Батанічнае апісанне

    Дрэва вышынёй 20—55 м, з пірамідальнай у маладых і парасонападобнай кронай у старых дрэў. Галіны на канцы больш ці менш узыходзячыя. Аднагадовыя парасткі шэра-бурыя. Кара чорна-шэрая, глыбокабарозная. Узрост дрэў можа дасягаць 600—800 гадоў.

    Ігліца даўжынёй 8—14 см, шырынёй 1,6—1,8 мм, цёмна-зялёная, слаба бліскучая або матавая, па дзве штукі ў пучку, цвёрдая, завостраная, прамая ці некалькі сагнутая, нярэдка скручаная.

    Шышкі яйкападобныя або некалькі падоўжаныя, даўжынёй 5—7,5 см, шырынёй 2—3,5 см, жоўта-карычневыя, бліскуча-шэра-бурыя, на кароткіх хвосціках, размешчаны на галінах гарызантальна, раскрываюцца на трэці год. Насенне падоўжана- яйкападобнае, даўжынёй 4—6 мм, шэрае, дробна-плямістае.

    Распаўсюджанне і экалогія

    Арэал, па большай частцы, знаходзіцца ў паўночным Міжземнамор’і, ёсць некалькі раёнаў у Марока і Алжыры.

    Расце ў гарах, у асноўным на вапнавых глебах, радзей на прадуктах разбурэння магматычных парод. Падымаецца ў горы да вышыні ў 1400—1500 метраў.

    Лепш за ўсё расце на адкрытых, сонечных месцах, але можа пераносіць бакавое ацяненне. Расліна ветра- і засухаўстойлівая.

    Выкарыстанне

    Вельмі дэкаратыўная і перспектыўная парода з-за ўстойлівасці ва ўмовах горада. Дзякуючы густому ахваенню і цёмнай афарбоўцы ствала стварае больш цяністыя насаджэнні, чым хвоя звычайная. Прыдатная для крайняга захаду, поўдня стэпавай зоны Паўночнага Каўказа.

    Зоны марозаўстойлівасці: ад 5b да больш цёплых.

    Кара и шышка хвоі чорнай

    Класіфікацыя

    Віды, па адных дадзеных, падзелены на два падвіды з трыма разнавіднасцямі у кожным:

    Pinus nigra subsp. nigra — усходняя разнавіднасць

    Pinus nigra subsp. salzmannii — заходняя разнавіднасць

    Па іншых — вылучаюць пяць падвідаў:

    Зноскі

    1. ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь.. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 98. — 160 с. — 2 350 экз.
    2. ↑ Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с. у крыніцы пад назвай Pinus austriaca Höss
    3. ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 98. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Pinus pallasiana Lamb.

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (7):
    Катэгорыя·Хвоя
    Катэгорыя·Дрэвы
    Катэгорыя·Расліны паводле алфавіта
    Катэгорыя·Флора Міжземнамор’я
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
    Катэгорыя·Артыкулы з перасягнутай глыбінёй разгортвання
    Катэгорыя·Дэкаратыўныя расліны