Франчэска Бонсіньёры (іт. Francesco Bonsignori; каля 1460, Верона, Венецыянская рэспубліка — 2 ліпеня 1519, Кальдзьера, Венецыянская рэспубліка) — італьянскі жывапісец эпохі Адраджэння.
Нарадзіўся каля 1460 года ў Вероне ў сям’і мастака Альберта Бонсіньёры. Навучаўся жывапісу ў майстэрні Франчэска Бенальё. У 1480 годзе пераехаў з Вероны ў Венецыю, дзе жыў да 1487 года. У ранні перыяд творчасці знаходзіўся пад уплывам венецыянскай жывапіснай школы. Асаблівае ўражанне на Бонсіньёры аказала творчасць Антанела да Месіны, Джавані Беліні, Чыма да Канельяна і Альвізэ Віварыні.
Сярод вядомых тварэнняў гэтага перыяду самымі раннімі творамі мастака з’яўляюцца палотны «Мадонна са спячым немаўляткам» 1483 года і «Алтар Даль Бова» і інш.
З 1487 па 1505 год мастак жыў у Мантуі, дзе працаваў прыдворным жывапісцам маркграфаў з дома Ганзага, разам з братам Джыралама Бонсіньёры і Андрэа Мантэнья.
У пачатку XVI стагоддзя стыль Бонсіньёры становіцца больш тонкім і мяккім, што звязваюць з уплывам творчасці Леанарда да Вінчы, з якім ён пазнаёміўся падчас знаходжання ў Мантуі.