Усеагульная дэкларацыя правоў чалавека — дэкларацыя, якая была прынята i абвешчана Генеральнай Асамблеяй Арганiзацыi Аб’яднаных Нацый 10 снежня 1948 года ў Парыжы. Прыняўшы гэтае рашэнне гiстарычнага значэння, Асамблея звярнулася з заклікам да ўсiх дзяржаў-членаў Арганiзацыi абнародаваць тэкст Дэкларацыi i зрабiць усё магчымае для «яе распаўсюджвання, абвяшчэння i растлумачэння, галоўным чынам у школах i іншых навучальных установах, без адрознення, якое заснавана на палiтычным статусе краiн або тэрыторый». Яго аўтарамі былі Джон Пітэр Хампрэй, Элеанора Рузвельт і Ренэ Касан.
Гэты дакумент меў толькі статус рэкамендацыі, тым не менш 48 краін мусілі былі прыняць гэты ўніверсальны дакумент. Ніводная краіна не прагаласавала супраць, але 8 устрымаліся. Гэта наступныя краіны:
Краіны сацыялістычнага блоку ўстрымаліся таму, што не згаджаліся з прынцыпам універсальнасці, які быў пазначаны ў артыкуле 2 (першай частцы).
Краіны, якія зусім не ўдзельнічалі ў галасаванні:
Дэкларацыя перкладзена прынамсі на 375 моў і дыялектаў[1].
Дэкларацыя з’яўляецца першым сусветным азначэннем правоў, якімі валодаюць усе людзі.