У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Кузняцоў. Уладзілен Аляксандравіч Кузняцоў (20 лютага 1931, Пскоў — 31 студзеня 2008) — беларускі вучоны ў галіне геалагічных навук. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1989), доктар геолага-мінералагічных навук (1973).
Скончыў Ленінградскі дзяржаўны ўніверсітэт (1955). У 1955—1959 гадах геолаг, старшы геолаг атрада Цэнтральнай партыі Цэнтральна-Казахстанскага геалагічнага кіравання. У 1959—1961 гадах старшы інжынер Інстытута геалагічных навук АН БССР, у 1961—1963 гадах галоўны інжынер, у 1963—1971 гадах вучоны сакратар лабараторыі геахімічных праблем АН БССР. У 1971—1994 гадах намеснік дырэктара па навуковай рабоце, з 1994 года загадчык лабараторыі Інстытута геалагічных навук Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.
Навуковыя працы ў галіне геалогіі і геахіміі кайназоя. Выканаў даследаванні, звязаныя з праблемамі алювіяльных літагэнеза, геахімічнай карэляцыі, пошукам карысных выкапняў, геахіміі ландшафтаў. Раскрыў заканамернасці складу і ўмовы адукацыі сучасных і старажытных рачных адкладаў зямной кары Беларусі і іх металаноснасць. Распрацаваў спосаб пошуку карэнных руд па пахаваных алювіяльных арэолам рассейвання. Рэканструяваў абстаноўкі пародаутварэння ў неогене і антрапагене, абгрунтаваў канцэпцыі дыферэнцыяцыі рэчывы пры ападкавым літагэнезе і геахімічнай карэляцыі. Раскрыў навуковыя і практычныя аспекты вывучэння рачных далін. Вынікі даследаванняў і навуковыя рэкамендацыі садзейнічалі пошукаў і прагнозах карысных выкапняў, геалагічнай здымцы, рашэнні задач сельскай гаспадаркі, аховы здароўя, аховы навакольнага асяроддзя Беларусі. Працы па ацэнцы ўзаемасувязі ландшафтна-геахімічных умоў і узроўняў анказахворванняў з’явіліся асновай для развіцця медыцынскай геахіміі ў Беларусі. Даследаваў геахімічныя наступствы катастрофы на Чарнобыльскай АЭС, характар першаснага радыёактыўнага забруджвання тэрыторыі Беларусі, другасных працэсаў міграцыі і акумуляцыі радыёізатопаў, дынамікі іх формаў знаходжання.
Аўтар больш за 400 навуковых прац, у тым ліку 22 манаграфій[1][2].
Узнагароджаны ордэнам Дружбы народаў (1986), медалямі.