Трансе́пт (ад лац.: trans — за, septum — агароджа) — неф або некалькі нефаў, папярочных асноўнаму аб’ёму храма. Перасякаючыя пад прамым вуглом падоўжаныя нефы, трансепт утварае ў плане форму крыжа.
На Беларусі трансепт сустракаецца ў рэнесансных і барочных базіліках, пачынаючы з XVI стагоддзя[1].