Князь Такугава Ёсінобу (яп.: 徳川 慶喜?, 28 кастрычніка 1837 — 22 лістапада 1913) — 15-ы і апошні сёгун Японіі з дынастыі Такугава, вядомы таксама як сёгун Кейкі. Перыяд кіравання: 10 студзеня 1866 — 3 студзеня 1868 года. Спрабаваў правесці рэформы ў Японіі, пры гэтым, у адрозненне ад сваіх супернікаў, якія арыентаваліся на Вялікабрытанію і ЗША, Такугава арыентаваўся на Францыю.
Зрынуты ў канцы 1867 года падчас Рэвалюцыі Мэйдзі, пасля паражэння ў вайне Басін (1868—1869) прыхільнікаў рэстаўрацыі сёгуната сышоў у адстаўку. Праследаванням не падвяргаўся, аднак цалкам адмовіўся ад удзелу ў публічным жыцці. Захапляўся паляваннем, стральбой з лука, фатаграфіяй і яздой на веласіпедзе.[3][4]
У 1902 годзе Імператар Мэйдзі даў яму права заснаваць уласны дваранскі род і прысвоіў яму вышэйшы тытул князя (ко: сяку) за адданую службу Японіі.[5] . З 1902 года таксама быў дэпутатам верхняй палаты Імператарскага парламента Японіі.