Сінадычны перыяд абарачэння (ад грэч.: σύνοδος — злучэнне) — прамежак часу паміж двума паслядоўнымі злучэннямі Месяца ці якой-небудзь планеты Сонечнай сістэмы з Сонцам пры назіранні за імі з Зямлі. Пры гэтым злучэнні планет з Сонцам павінны адбывацца ў фіксаваным лінейным парадку, што істотна для ўнутраных планет: напрыклад, гэта будуць паслядоўныя верхнія злучэнні, калі планета праходзіць за Сонцам.
Сінадычны перыяд Месяца роўны прамежку часу паміж дзвюма першымі квадрамі ці дзвюма любымі іншымі аднолькавымі паслядоўнымі фазамі.
Формула сувязі паміж сідэрычнымі перыядамі абарачэння дзвюх планет (за адну з іх прымаем Зямлю) і сінадычнага перыяду S адной адносна іншай:
1 S
=
1 Z
−
1 T
{\displaystyle {\frac {1}{S}}={\frac {1}{Z}}-{\frac {1}{T}}}
(для знешніх планет)
1 S
=
1 T
−
1 Z
{\displaystyle {\frac {1}{S}}={\frac {1}{T}}-{\frac {1}{Z}}}
(для ўнутраных планет)
дзе Z — сідэрычны перыяд Землі (1 год), Т — сідэрычны перыяд планеты.