Сі́ла то́ку — скалярная велічыня, якая колькасна характарызуе інтэнсіўнасць электрычнага току.
Сіла току вызначаецца як адносіна сумарнага электрычнага зараду, які праходзіць праз некаторую паверхню за некаторы адрэзак часу, да працягласці гэтага адрэзка:
Δ Q
Δ t
{\displaystyle I={\frac {\Delta Q}{\Delta t}}}
У дадзены момант часу сіла току вызначаецца як вытворная ад зарада па часе:
d Q
d t
{\displaystyle I={\frac {dQ}{dt}}}
Адзінкай вымярэння сілы току з’яўляецца Ампер (A).
Сіла току можа быць вызначаная як паверхневы інтэграл ад шчыльнасці току:
∫
s
j →
d →
S
{\displaystyle I=\int \limits _{s}{\vec {j}}{\vec {d}}S}
У адрозненне ад шчыльнасці току, велічыня сілы току залежыць не толькі ад уласцівасцяў асяроддзя, што праводзіць ток, але і ад абранай паверхні. Найчасцей за такую паверхню выбіраюць папярочнае сячэнне правадніка.
Вымяраюць сілу току амперметрамі.