Сі́ла Ампе́ра — сіла, якая дзейнічае на праваднік з токам з боку магнітнага поля. Згодна закону Ампера, сіла, якая дзейнічае на элемент dl правадніка, роўная
d F
→
= I
d l
→
×
B →
{\displaystyle {\vec {dF}}=I{\vec {dl}}\times {\vec {B}}}
дзе I — сіла току; B — індукцыя магнітнага поля.
Сілу Ампера можна таксама выразіць праз шчыльнасць току:
d F
→
=
j →
×
B →
d V
{\displaystyle {\vec {dF}}={\vec {j}}\times {\vec {B}}dV}
Велічыня сілы Ампера складае
j B d V s i n α
{\displaystyle dF=jBdVsin\alpha }
дзе
α
{\displaystyle \alpha }
— вугал між вектарамі шчыльнасці току і індукцыі; dV — элемент аб’ёму правадніка.
Напрамак сілы Ампера, як і напрамак любога іншага вектарнага здабытку вектараў, вызначаецца згодна правілу левай рукі.
Сіла Ампера з’яўляецца вынікам дзеяння сілы Лорэнца на кожны з носьбітаў току.
Тэмы гэтай старонкі (2):