Стоя
У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Стоя.
Стоя (грэч.: Στοά — «порцік») — у антычнай архітэктуры, доўгая галерэя-порцік, звычайна з адным-двума шэрагамі калон і са сцяной па адным з доўгіх бакоў; крытая каланада.
У Афінах была асабліва вядомая стоя Пікіле (грэч.: στοα Ποικίλη — «пярэстая» каланада), упрыгожаная роспісамі Палігната. Нярэдка стоі мела два рады калон, як напрыклад, у Пірэі. Царская стоя (грэч.: Στοα βασίλειος, або грэч.: βασιλική) у Афінах, у якой засядаў архонт, была падзелена трыма радамі калон на 3 часткі (алеі), з якіх сярэдняя была завершана паўкругам (грэч.: άψίς). Гэта каланада была прататыпам рымскіх базілік, якія ад яе атрымалі сваю назву. У старажытных Афінах назва стоі мелі многія будынкі, напрыклад, крамы, свіраны.
У 1950-я гады амерыканцы аднавілі на агоры стою Атала.
Літаратура
- Стоа // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.) . — СПб., 1890—1907.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Стоя
Катэгорыя·Калоны
Катэгорыя·Архітэктурныя элементы