Станіслаў Сільвестровіч (1833 — каля 1910) — памешчык, уладальнік маёнтка Гожа ў Гродзенскім павеце, Гродзенскай губерні. Член Гродзенскай рэвалюцыйнай арганізацыі, летам 1863 года — паўстанцкі начальнік Гродзенскага ваяводства.
Нарадзіўся ў 1833 годзе ў сям’і Сільвестровічаў, якія валодалі Гожай з 1787 года. Скончыў Тартускі ўніверсітэт. Вярнуўся Пасля смерці бацькі стаў гаспадаром маёнтка, вярнуўся ў Гожу, значна аблягчыў павіннасці сялян. У 1861 годзе пазнаёміўся з удзельнікамі Гродзенскай рэвалюцыйнай арганізацыі, у тым ліку і з Канстанцінам Каліноўскім.
У першыя месяцы паўстання Гожа была цэнтрам паўстанцкай дзейнасці ў ваколіцах Гродна. Сюды перакідваліся дакументы і грошы з Каралеўства Польскага, якое знаходзілася за Нёманам. Пасля выезду К. Каліноўскага ў Вільню стаў паўстанцкім начальнікам Гродзенскага ваяводства, але ўжо ў ліпені 1863 г. быў арыштаваны разам з паўстанцкім сакратаром, дваюрадным братам Зыгмунтам Урублеўскім.
Маўчаў больш за восем месяцаў і даў першыя паказанні толькі пасля смерці К. Каліноўскага. У канцы 1864 года быў высланы ў сібірскія шахты на катаргу тэрмінам на восем год. Маёнтак Гожа быў канфіскаваны, жонка С. Сільвестровіча і двое яго сыноў Фелікс і Станіслаў пакінуты без сродкаў да існавання.
У 1876 годзе атрымаў дазвол перасяліцца ў гарадок Ядрын Казанскай губерні. У 1878 годзе атрымаў дазвол прыехаць на чатыры месяцы дадому, дзе ўпершыню за 15 гадоў пабачыў сваіх блізкіх — жонку і сыноў.
Памёр каля 1910 года ў Стрэльчым на Валыні.