Скафандр (ад грэч.: σκάφος — лодка, судна + ανδρός — родны склон ад ανήρ — чалавек, літаральна — «лодкачалавек». У Старажытнай Грэцыі «скафандрамі» называлі добрых плыўцоў і нырцоў) — індывідуальны герметычны рыштунак, прызначаны для ізаляцыі чалавека (ці жывёлы) ад знешняга асяроддзя.
Часткі рыштунку ўтвараюць абалонку, непранікальную для кампанентаў навакольнага асяроддзя (вадкасцяў, газаў, выпраменьванняў). Скафандры ў асноўным падзяляюцца на авіяцыйныя, вадалазныя і касмічныя.