Саляная шахта ў Бохні (з XII стагоддзя да 1772 года - частка Кракаўскай жупы) на поўдні Польшчы — адна са старэйшых у свеце і Еўропе саляных шахт і самая старая ў Польшчы. Знаходзіцца на тэрыторыі горада Бохня, Малапольскае ваяводства, Польшча. Аб’ект сусветнай спадчыны ЮНЭСКА. Помнік культуры Малапольскага ваяводства.
Шахта была заснавана ў 1248 годзе, калі тут былі знойдзены запасы каменнай солі, і, як лічыцца, праз прыкладна 2000 ці нават 3500 гадоў пасля адкрыцця запасаў солі ў дадзеным рэгіёне (у той час яе атрымлівалі шляхам выпарвання). Пасля заснавання шахта стала часткай Каралеўскай саляной кампаніі.
Пасля выдання Казімірам Вялікім у 1368 годзе статута саляных шахт пачаўся экспарт солі на Русь і ў Венгрыю. У XIV стагоддзі колькасць работнікаў на шахце складала ад 120 да 150, да XV-XVI стагоддзяў узрасло да 500. Пасля першага падзела Рэчы Паспалітай у 1772 года шахта апынулася ў складзе Аўстрыйскай імперыі, і пачаўшыся яшчэ ў XVII стагоддзі яе заняпад змяніўся новым росквітам, калі быў здейснены капітальны рэмонт шахты. У 1794 годзе тут было адкрыта новае радовішча солі. Шахта знаходзілася пад аўстрыйскім кантролем да 1918 года, пасля чаго яна зноў апынулася ў складзе Польшчы.
Дабыча солі ў шахце працягвалася да 1965 года, пасля чаго яна была зачынена. 11 снежня 1981 года саляная шахта была ўнесена ў рэестр ахоўных помнікаў Малапольскага ваяводства (№ А-238)[1]. 26 верасня 2000 года прэзідэнт Польшчы Аляксандр Квасьнеўскі абвясціў саляную шахту нацыянальным гістарычным помнікам, а ў 2013 годзе яна стала аб’ектам Сусветнай спадчыны ЮНЭСКА, пасля таго як была аб’яднана ў адзін аб’ект з Саляной шахтай у Вялічцы, якая знаходзіцца ў 20 км на захад ад яе[2].