Рыго́р Па́ўлавіч Найдзё́нкаў (1889, Смаленск — 30 мая 1919) — дзяржаўны дзеяч БССР, член урада, старшыня Камісіі па справах палонных і бежанцаў Беларусі.
Паходжанне — з адносна заможнай сям’і (мелі ўласны дом у Смаленску). Навучаўся ў Кіеўскім мастацкім вучылішчы, праходзіў службу ў арміі. З 1917 года — член смаленскай арганізацыі РСДРП(б).
З сакавіка 1918 года ў Смаленску, старшыня Савета народнай гаспадаркі Заходняй вобласці, старшыня Калегіі па палонных і бежанцах Заходняй камуны. На I з’ездзе КП(б)Б (снежань 1918 г.) абраны ў склад ЦБ КП(б)Б. Член Часовага рабоча-сялянскага савецкага ўрада Беларусі, старшыня камісіі па справах палонных і бежанцаў (Цэнтрапалонбежа Беларусі). На I Усебеларускім з’ездзе Саветаў (люты 1919 г.) абраны членам ЦВК БССР і яго Прэзідыума, на аб’яднаным з’ездзе КП(б)ЛіБ (сакавік 1919 г.) — член ЦК КП(б)ЛіБ.
6 красавіка 1919 года Аргбюро ЦК РКП(б) адхіліла просьбу наркама шляхоў зносін РСФСР Л. Б. Красіна аб адкамандзіраванні яму «т. Найдзянкова з ЦК Літвы і Беларусі». Паводле пастановы ЦВК ЛітБел ССР 23 мая 1919 г. арыштаваны. Вярхоўным рэвалюцыйным трыбуналам пры ЦВК ЛітБел ССР 29 мая 1919 г. абвінавачаны ў тым, што выдаваў сябе за члена РСДРП з 1906 г., што адказныя пасады ў Заходняй вобласці выкарыстоўваў для сваёй выгады. Расстраляны.
Паслужыў прататыпам Найдзянкоўскага ў рамане А. І. Гзоўскага (А. Юнака-Гзоўскага) «Александр Мясникьянц».[1] Рэабілітаваны Прэзідыумам Вярхоўнага суда Рэспублікі Беларусь 22 верасня 1998 года.