Рускі фашызм — перыяд развіцця рускага нацыяналізму у 1930—1940-я гады, які характарызуецца сімпатыяй італьянскаму фашызму, ярка выяўленым антыкамунізмам і антысемітызмам.
Рускі фашызм мае свае карані ў рухах, вядомых у гісторыі як «чорная сотня»[1] і «белы рух».
Рускі фашызм быў пашыраны сярод белаэмігранцкіх колаў, што жылі ў Германіі, Маньчжоў-го і ЗША.
У Германіі і ЗША (у адрозненне ад Маньчжоў-го) палітычнай актыўнасці яны практычна не вялі, абмяжоўваючыся выданнем газет і брашур. З пачаткам Другой сусветнай вайны рускія фашысты ў Германіі падтрымалі Гітлера і ўліліся ў шэрагі рускіх калабарацыяністаў.