Рунічны камень
Рунічны камень — валун з выразаным на ім рунічным надпісам.
Хоць найбольшая колькасць рунічных камянёў пакінулі пасля сабе вікінгі IX—XI стагоддзяў, найбольш старажытныя рунічныя камяні датуюцца IV стагоддзем, найбольш познія — XIX. Большасць рунічных камянёў знаходзяцца ў Скандынавіі, астатнія рассеяны па месцах, якія наведваліся скандынавамі ў эпоху вікінгаў (у тым ліку па Дняпры аж да вострава Беразань).
На рунічныя камяні часта наносіліся выявы, але іх не варта блытаць з чыста карціннымі камянямі, дзе былі толькі выявы.
Прыклады
Славянскія аналагі
Тэмы гэтай старонкі (1):Катэгорыя·Рунічныя камяні