Радыёрэле́йная су́вязь — від радыёсувязі, ажыццяўляемай праз прыёма-перадавальныя радыёстанцыі, размешчаныя на адлегласці прамой бачнасці антэн. Забяспечвае перадачу разнастайнай інфармацыі па вялікай колькасці каналаў (тэлефон, тэлеграф, тэлебачанне і інш.) у дэцыметровым і сантыметровым дыяпазонах хваляў.
Падзяляецца на актыўную і пасіўную.
У мэтах павелічэння адлегласці паміж радыёрэлейнымі станцыямі іх антэны усталёўваюць на вежах, а самі вежы імкнуцца размяшчаць на ўзвышэннях мясцовасці.
Першая лінія радыёрэлейнай сувязі з 5 тэлефоннымі каналамі была пабудавана ў ЗША паміж Нью-Ёркам і Філадэльфіяй у 1935 годзе[1].