У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Назаранка. Пётр Мікалаевіч Наза́ранка (нар. 9 красавіка 1957, Мінск) — беларускі жывапісец.
Сын мастака Мікалая Назаранкі, брат мастака Алега Назаранкі. Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут у 1982 годзе. З 1985 года выкладае ў Мінскім мастацкім вучылішчы.
Член Беларускага саюза мастакоў з 1990 года.
Працуе ў жанрах тэматычнай карціны, партрэта, пейзажа ў рэалістычнай манеры. Творы вызначаюцца складанасцю каларыту, тонкай мадэліроўкай форм, псіхалагічным пранікненнем у глыбіню вобраза: «На прасторах Міншчыны» (1981), «Дыялог» (1982), «Фантомы», «Золата захаду» (абодва 1984), «Поле бою, поле вечнага жыцця» (1985), «Лімонны сок» (1989), «Белы бэз», «Успаміны» (абодва 1990), «Зямля Скарыны» (1992), «Туман» (1993), «Вераніка», «Месяцовая ноч» (абодва 1994), «Маланка» (1998), серыя «Нясвіж» (1998—1999), «За каханне» (2000) і інш.