Прычэп — транспартны сродак, не абсталяваны рухавіком і прызначаны для руху ў саставе з механічным транспартным сродкам[1].
Прычэпы падпадзяляюць па размеркаванні вагі нагрузкі паміж цягачом і прычэпам:
Па колькасці восяў прычэпы падраздзяляюцца на адно-, двух - і шматвосевыя. Па тыпу грузавы платформы (роду перавозіцца грузу) у айчыннай практыцы прычэпы прынята падзяляць на бартавыя, самаскідныя, прычэпы-роспускі, прычэпы-цыстэрны, прычэпы-фургоны, прычэпы-цяжкавозы, легкавыя прычэпы, спецыяльныя прычэпы. Аналагічнае дзяленне ўжываецца і ў адносінах да паўпрычэпах.
У канструкцыях прычэпаў, паўпрычэпаў і роспуск могуць прымяняцца розныя сістэмы кіравання паваротам колаў для паляпшэння кіравальнасці аўтацягніка. Счэпныя прылады, як правіла, стандартызаваныя. Прычэпы і паўпрычэпы могуць аснашчацца актыўным прывадам ад рухавіка колаў цягача («актыўны аўтацягнік»); такі прывад звычайна ажыццяўляецца механічна праз счэпныя прылада, альбо выкарыстоўваецца гідрапрывад. У шэрагу канструкцый актыўных аўтацягнікоў (г . н. двухзвенны аўтацягнік) рухавік можа размяшчацца ў задняй секцыі.
Неафіцыйна выкарыстоўваюць таксама тэрмін «трэйлер» (ад англ.: trailer «прычэп»). Трэйлерам называюць прычэп або паўпрычэп, спецыяльна прызначаны для перавозкі тэхнікі, транспартных сродкаў або асаблівых грузаў (цяжкіх, даўгамернымі і да т. п. — «прычэпы-цяжкавозы»). Часам трэйлерамі таксама называюць легкавыя прычэпы-фургоны, абсталяваныя як перасоўнае жылое памяшканне, якое выкарыстоўваецца для пражывання і адпачынку ў падарожжах, а часам і як часовае жыллё.