Правілы Кірхгофа (часта, у літаратуры, называюцца не зусім карэктна Законы Кірхгофа) — суадносіны паміж токамі і напружаннямі ў разгалінаваных электрычных ланцугах пастаяннага ці квазістацыянарнага току. Вынікаюць з зараду захавання закону і энергіі заахавання закону для электрычных ланцугоў. Дазваляюць разлічваць складаныя электрычныя ланцугі, напрыклад, вызначыць сілу току і напружанне на любым участку ланцуга па зададзеных супраціўленнях участкаў і ўключаных у іх электрарухаючых сіл (ЭРС).
Устаноўлены Г. Р. Кірхгофам у 1847 годзе.
Алгебраічная сума токаў, якія збягаюцца ў пункце разгалінавання праваднікоў (вузле), роўная нулю. Токі, якія ўваходзяць у вузел, лічацца дадатнымі, якія выходзяць — адмоўнымі:
∑
1
n
I
j
= 0.
{\displaystyle \sum \limits _{j=1}^{n}I_{j}=0.}
У любым замкнутым контуры, вылучаным у складаным электрычным ланцугу, алгебраічная сума падзенняў напружанняў на асобных участках контура роўная алгебраічнай суме ЭРС, уключаных у контур.
для пастаянных напружанняў
∑
1
n
E
k
=
∑
1
m
U
k
=
∑
1
m
R
k
I
k
;
{\displaystyle \sum _{k=1}^{n}E_{k}=\sum _{k=1}^{m}U_{k}=\sum _{k=1}^{m}R_{k}I_{k};}
для пераменых напружанняў
∑
1
n
e
k
=
∑
1
m
u
k
=
∑
1
m
R
k
i
k
∑
1
m
u
L
k
∑
1
m
u
C
k
.
{\displaystyle \sum _{k=1}^{n}e_{k}=\sum _{k=1}^{m}u_{k}=\sum _{k=1}^{m}R_{k}i_{k}+\sum _{k=1}^{m}u_{L,k}+\sum _{k=1}^{m}u_{C,k}.}
Пры разліках напрамкі току і ЭРС лічацца дадатнымі, калі напрамак току супадае з напрамкам абходу контура, а ЭРС павялічвае патэнцыял у напрамку абходу.
Пры складанні ўраўненняў напрамкі току можна задаваць адвольна і, калі пры іх рашэнні для якога-небудзь току атрымана адмоўнае значэнне, гэта азначае, што яго напрамак процілеглы выбранаму.