Паўль Гайзэ (Хейзэ; ням. Paul Johann Ludwig von Heyse; 15 сакавіка 1830, Берлін — 2 красавіка 1914, Мюнхен) — нямецкі пісьменнік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1910) «за мастацкасць, ідэалізм, якія ён дэманстраваў на працягу ўсяго свайго доўгага і прадуктыўнага творчага шляху ў якасці лірычнага паэта, драматурга, раманіста і аўтара вядомых усім свеце навел». Ён выдаў 24 тома навел, 6 раманаў, каля 60 п’ес і 9 паэтычных зборнікаў.
Разам з Э. Гейбелем, Ф. Бодэнштэдтам, Т. Лінгам і іншымі ўтварыў так званы Мюнхенскі гурток паэтаў-эстэтаў, прыхільнікаў чыстага мастацтва.