| Пачаткі тэрмадынамікі: |
|---|
| Нулявы |
| Першы |
| Другі |
| Трэці |
Пачатку тэрмадынамікі — сукупнасць пастулатаў, якія ляжаць у аснове тэрмадынамікі. Гэтыя палажэнні былі ўсталяваныя ў выніку навуковых даследаванняў і былі даказаны эксперыментальна. У якасці пастулатаў яны прымаюцца для таго, каб тэрмадынаміку можна было пабудаваць аксіяматычна.
Неабходнасць пачаткаў тэрмадынамікі звязана з тым, што тэрмадынаміка апісвае макраскапічныя параметры сістэм без канкрэтных здагадак адносна іх мікраскапічнага прылады. Пытаннямі ўнутранага прылады займаецца статыстычная фізіка.
Пачатку тэрмадынамікі незалежныя, гэта значыць ні адно з іх не можа быць выведзена з іншых пачаткаў.
Першы пачатак тэрмадынамікі ўяўляе сабой закон захавання энергіі ва ўжыванні да тэрмадынамічнай сістэмы.
Другі пачатак тэрмадынамікі накладвае абмежаванні на кірунак тэрмадынамічных працэсаў, забараняючы самаадвольную перадачу цяпла ад менш нагрэтых цел да больш нагрэтых. Таксама фармулюецца як закон узрастання энтрапіі.
Трэці пачатак тэрмадынамікі кажа пра тое, як энтрапія паводзіць сябе паблізу абсалютнага нуля тэмператур.
Нулявым (або агульным) пачаткам тэрмадынамікі часам называюць прынцып, згодна з якім замкнёная сістэма незалежна ад пачатковага стану ў рэшце рэшт прыходзіць да стану тэрмадынамічнай раўнавагі і самастойна выйсці з яго не можа.
Пры аналізе тэрмадынамічных сістэм, акрамя пачаткаў тэрмадынамікі, патрабуюцца ўраўненні стану сістэмы. Гэтак жа, як і пачала, ўраўненні стану не ўтрымліваюцца ў тэрмадынаміцы і павінны быць узятыя з вопыту ці з статыстычнай фізікі. У адрозненне ад пачаткаў тэрмадынамікі, ўраўненні стану не носяць усёабдымнага характару, а дастасавальныя для канкрэтных тэрмадынамічных сістэм.
Тэмы гэтай старонкі (1):