Партыя сацыялістаў-рэвалюцыянераў
Эсэры – сацыялісты-рэвалюцыянеры. Прыхільнікі ідэі народніцкага сацыялізму і часткова марксізму ў канцы ХІХ – пачатку ХХ ст. У сваёй рэвалюцыйнай дзейнасці арыентаваліся пераважна на сялянства і частку рабочых. Карысталіся тактыкай тэрору.
Гісторыя партыі
Дарэвалюцыйны перыяд
Перыяд Першай расійскай рэвалюцыі (1905—1907)
Дзейнасць пасля Лютаўскай рэвалюцыі
Дзейнасць пасля Кастрычніцкага пераварота
Эміграцыя
Праграма
На Беларусі
Асноўны артыкул: Беларуская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянераў У 1899—1900 гг. на Беларусі дзейнічала эсэраўская Рабочая партыя палітычнага вызвалення Расіі, заснаваная мінскім урачом Г. Гершуні. У 1902 г. узнікла адзіная Расійская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянераў, у якой Г. Гершуні ўзначальваў баявую арганізацыю. З 1904 г. на Беларусі дзейнічала Паўночна-заходняя абласная арганізацыя партыі. У 1918 г. была сфарміравана Беларуская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянераў (БПСР), якая падтрымала ідэю стварэння Беларускай народнай рэспублікі. У 1921 г. у выніку рэпрэсіўных мер савецкага ўрада БПСР фактычна спыніла сваю дзейнасць на ўсходзе Беларусі. У Заходняй Беларусі падпольныя і партызанскія атрады БПСР актыўна дзейнічалі да 1922 г. У 1924 г. частка заходнебеларускіх эсэраў (Беларуская рэвалюцыйная арганізацыя) далучылася да Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі. З’езд былых дзеячаў партыі, скліканы ў чэрвені 1924 г. у Мінску, канстатаваў поўны распад БПСР. Па справе эсэраў (1937 г.) былое кіраўніцтва БПСР было прыцягнута да суда і прыгаворана да растрэлу. У Горках дзейнічала арганізацыя «Вечавы звон», у Оршы — Аршанская арганізацыя эсэраў.
Тэмы гэтай старонкі (7):Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Катэгорыя·Партыя сацыялістаў-рэвалюцыянераў
Катэгорыя·Палітычныя партыі паводле алфавіта
Катэгорыя·Зніклі ў 1921 годзе
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з крыніцамі з Вікідадзеных
Катэгорыя·Палітычныя партыі Расійскай імперыі
Катэгорыя·Палітычныя партыі, заснаваныя ў 1902 годзе