Партугальскія адкрыцці
Партугальскія адкрыцці (парт.: Descobrimentos portugueses) — адкрыцці партугальцамі шматлікіх тэрыторый і марскіх маршрутаў у выніку іх інтэнсіўных марскіх даследванняў на працягу 15 і 16 стагоддзяў. Партугальскія маракі былі ў авангардзе еўрапейскіх замежных даследванняў, выяўлення і адлюстравання берагоў Афрыкі, Канады, Азіі і Бразіліі, у тое, гэтыя адкрыцці сталі вядомы як эпоха Вялікіх геаграфічных адкрыццяў. Метадычныя экспедыцыі пачалася ў 1419 годзе ўздоўж ўзбярэжжа Заходняй Афрыкі пры патранажы прынца Генрыха Навігатара, пры ўдзеле Барталамеу Дыяша быў дасягнуты мыс Добрай Надзеі і адкрыты шлях у Індыйскі акіян ў 1488 годзе. Праз дзесяць гадоў Васка да Гама ўзначаліў першую экспедыцыю вакол Афрыкі ў Індыю, якія дасягнула Калікута, і пачалася марскі гандаль Партугаліі з Індыяй. Неўзабаве пасля дасягнення Бразіліі пачаліся экспедыцыі на паўднёвы ўсход Азіі, дасягнуўшы Японіі ў 1542 годзе.
Тэмы гэтай старонкі (6):Катэгорыя·Гісторыя геаграфіі
Катэгорыя·Марская гісторыя
Катэгорыя·Эпоха Вялікіх геаграфічных адкрыццяў
Катэгорыя·Гісторыя Еўропы
Катэгорыя·Навуковыя даследаванні
Катэгорыя·Гісторыя каланіялізму