wd wp Пошук:

Паліхромія

Афіна і Артэміда. Выстаўка «Bunte Götter» у мюнхенскай Гліптатэцы, прысвечаная паліхроміі ў антычнай скульптуры

Паліхро́мія (гр. πολύς — шматлікі і χρῶμα — колер) — мнагакветная размалёўка ці шматколернасць матэрыялу ў архітэктуры, скульптуры, дэкаратыўным мастацтве.

Паліхромія прысутнічала амаль ва ўсе эпохі і ва ўсіх абласцях культуры — у егіпецкіх пірамідах, мінойскіх палацах, у грэчаскіх і рымскіх храмах, на ісламскіх купалах і ў сярэдневяковым мастацтве. У каменнай скульптуры ў эпоху Рэнесансу была аднаколернасць (манахрамія), якая пераважала таксама ў барока і класіцызме. У другой палове XIX стагоддзя паліхромія ізноў выйшла на сцэну і распаўсюдзілася пасля Другой сусветнай вайны ў рэкламе, поп-культуры і пластыцы.

У апошнія дзесяцігоддзі праводзіліся даследаванні гіпотэзы аб паліхроміі антычных грэчаскіх і рымскіх скульптур, а таксама гатычных скульптур сабораў.[1][2] Была колеравая рэканструкцыя скульптур храма багіні Афаі на грэчаскім востраве Эгіна і скульптур кафедральнага сабора ў Ам’ене.

Спасылкі

Зноскі

  1. Tracking Colour. The polychromy of Greek and Roman sculpture in the Ny Carlsberg Glyptotek. Preliminary Report 1(недаступная спасылка)
  2. Tracking Colour. The polychromy of Greek and Roman sculpture in the Ny Carlsberg Glyptotek. Preliminary Report 2(недаступная спасылка)
Тэмы гэтай старонкі (2):
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з непрацоўнымі спасылкамі
Катэгорыя·Выяўленчае мастацтва