«Пале́скія вандро́ўнікі» — лірычна-дакументальны дзённік, напісаны пісьменнікам Генадзем Пашковым і надрукаваны тыражом 3 000 экзэмпляраў мінскім выдавецтвам «Полымя»[1].
Сотні кіламетраў па Прыпяці і Гарыні прайшоў Генадзь Пашкоў з сябрамі на вёслах. Цікавыя прыгоды ў час вандровак, сустрэчы з далёкай і блізкай гісторыяй, сённяшнімі жыццёвымі праявамі надпрыпяцкай і прыгарынскай зямлі, з яе людзьмі, яркія і выразныя малюнкі прыроды.
Нямала пазнавальнага занатавана ў дарожных запісах «Ля ціхага акіяну» — пра малавядомую беларусам Паўднёвую Карэю.
|
Супрацоўнік Беларускага Фонда культуры Георгій Ткацэвіч падчас сумеснага мерапрыемства Дзяржаўнага музея гісторыі беларускай літаратуры і бібліятэкі № 1 імя Л. Талстога «Мы прыйшлі на зямлю, каб любіць і рассыпацца промнямі сонца…» адзначыў пазнавальнасць падобнага тыпу падарожжаў[2].
Па матывах кнігі аўтарам была створана радыёаповесць «Палескія вандроўнікі», за якую ён атрымаў Дзяржаўную прэмію Рэспублікі Беларусь[3].