Падводная (марская) банка (ад ням.: Bank ці нідэрл.: bank) — водмель на дне мора ці акіяна, глыбіні якой меншыя ад навакольных глыбіняў.
У акіянах банкі звычайна вулканічнага або каралавага паходжання. У мелкаводных морах гэта астаткавы рэльеф сушы, затоплены пры трансгрэсіі мора (Догер-банка); або ўтвораныя хвалямі скопішчы ракавін малюскаў. Банка, утвораная пры пагружэнні атола, што вянчае падводны вулкан, называецца гаётам.
Уяўляючы сабой месцы з павышанай канцэнтрацыяй біялагічных рэсурсаў, банкі з’яўляюцца раёнамі рыбнага промымлу (Ньюфаундлендская банка ў Атлантычным акіяне, Догер-банка ў Паўночным моры). Банкі ўяўляюць небяспеку для судаходства.
Найбольш багатыя на банкі ў сваіх ваколіцах Багамскія астравы: побач з імі знаходзяцца Вялікая і Малая Багамскія банкі, банка Кэй-Сол.