Опера-серыя (італ.: ореrа seriaорега seria — сур’езная опера)[1] — жанр італьянскай оперы, узнік у канцы XVII стагоддзя ў творчасці кампазітараў неапалітанскай опернай школы. Оперу-серыя стваралі на аснове героіка-міфалагічнага або легендарна-гістарычнага сюжэту з выразным размеркаваннем сцэнічнага дзеяння і музыкі. У музыцы пераважалі рэчытатывы і вялікія віртуозныя арыі салістаў, якія нібы спаборнічалі ў майстэрстве вакалізацыі.
Да выдатных майстрощ оперы-серыя належалі Алесандра Скарлаці, Георг Фрыдрых Гендэль, Нікола Парпора, Бальдасарэ Галупі, Нікола Пічыні, Джан Франчэска дэ Маё, Джакома Меербер, Крыстаф Вілібальд Глюк, Антоніа Сальеры, ранні Моцарт, Гаспарэ Спанціні, Ігнаціа Фьярыла, Джэнара Мана і іншыя.