Одаці (яп.: 大太刀?, «вялікі меч») — адзін з тыпаў доўгіх японскіх мячоў. Тэрмін нодаці (яп.: 野太刀?, «палявы меч») азначае іншы тып мяча, але часта памылкова выкарыстоўваецца замест одаці.
Каб звацца одаці, меч павінен быў мець даўжыню клінка не менш 3-х сяку (90,9 см), аднак, як і ў выпадку шматлікіх іншых японскіх тэрмінаў, якія адносяцца да мячоў, дакладнага вызначэння даўжыні одаці няма. Звычайна одаці — гэта мячы з клінкамі 130—180 см з дзяржальняй больш за 50 см.
Прызначэнне одаці можна разбіць на наступныя віды:
Одаці вельмі складзены ў вырабе. Каб зрабіць добры одаці, трэба:
Одаці, якія выкарыстоўваліся як зброя, былі занадта вялікія для самураеў, каб насіць іх падобна звычайным мячам. Існавалі два спосабы нашэння.
Стылі фехтавання з одаці звярталі большую ўвагу на сыходныя рэжучыя ўдары і трывалы хват зброі.
Одаці цалкам выйшлі з ужытку як зброя пасля вайны Асака-Нацуно-Дзін 1615 года (бітва між Такугава Іэясу і Таётомі Хідэёры — сынам Таётомі Хідэёсі).
Одаці больш не ўжываліся па прамым прызначэнні, але ўсё яшчэ былі каштоўным дарам ў перыяд Сінто («новых мячоў»). Гэта стала іх галоўным прызначэннем. Па прычыне таго, што іх выраб патрабуе самага высокага майстэрства, было прызнана, што павага, сугестная іх з’яўленнем, адпавядае малітве багам.