Мікалай Уладзіміравіч Кіслоў (нар. 29 красавіка 1932, Беласток, Польшча) — беларускі спецыяліст у галіне тэхналогіі і комплекснай механізацыі тарфяной вытворчасці, аэрамеханікі полідысперсных асяроддзяў, пнеўматранспарту сыпучых матэрыялаў. Доктар тэхнічных навук (1983), прафесар (1984).
Скончыў Беларускі політэхнічны інстытут (спецыяльнасць «Тарфяныя машыны», 1954; аспірантура, 1957).
Працаваў у Інстытуце торфу АН БССР (1987—1990, дырэктар), Беларускім нацыянальным тэхнічным універсітэце (1954—1987 і з 1990, факультэт горнай справы і інжынернай экалогіі, кафедра «Горныя машыны», прафесар).
Навуковыя інтарэсы: распрацоўка прынцыпаў работы сістэм накіраванага перамяшчэння дысперсных матэрыялаў.
Званне «Заслужаны работнік вышэйшай школы БССР» (1980); медаль СССР «Ветеран труда» (1987); нагрудныя знакі «Изобретатель СССР» (1981), «Выдатнік адукацыі» (2005).