У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Казакоў.
Мікала́й Пятро́віч Казако́ў (13 жніўня 1953, Праабражэнне, цяпер у Прыморскім краі Расіі — 11 красавіка 1991, Ружанская пушча, Пружанскі раён Брэсцкай вобласці) — савецкі ваенны лётчык першага класу, падпалкоўнік, удзельнік вайны ў Афганістане.
Ваенную службу праходзіў у авіяцыі. Скончыў Качынскую вышэйшую ваеннае авіяцыйнае вучылішча лётчыкаў (1975)[1].
Паспяхова прайшоў усе неабходныя выпрабаванні і паступіў у атрад касманаўтаў, аднак даведаўшыся, што яго авіяцыйны полк накіраваны ў Афганістан, падаў рапарт на адлічэнне дзеля службы ў родным палку. За час знаходжання ў Афганістане Мікалай Казакоў здзейсніў 157 баявых вылетаў, быў узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі.
За 20-гадовы тэрмін службы засвоіў пілатаванне шасці тыпаў самалётаў: Ан-2, Л-29, Л-39, МіГ-15, МіГ-21 і Су-25. Здзейсніў 3873 палёты агульнай працягласцю 2150 гадзін, дасканала выконваў фігуры вышэйшага пілятажу: гарызантальную бочку, пераварот, пятлю Несцерава.
11 красавіка 1991 года камандзір 1-й эскадрыллі 206-га асобнага штурмавога авіяпалку 26-й паветранай арміі БВА[2] падпалкоўнік Мікалай Казакоў на сваім летаку Су-25 (бартавы нумар 401) выконваў трэніровачны палёт. Пасля пуску ракет па наземных мэтах на Ружанскім палігоне не спрацавалі супрацьпампажныя сістэмы рухавікоў самалёту. Пілот не катапультаваўся, да апошняга намагаючыся ўратаваць машыну і грамадзянскае насельніцтва. Пераляцеўшы праз вёску Клепачы, аб 11:42 самалёт рухнуў у Ружанскай пушчы за 300 м ад населенага пункта.
Пахаваны на могілках у мястэчку Праабражэнне Прыморскага края (Расія).
На месцы гібелі пілота ў Ружанскай пушчы ўсталяваны помнік з хваста самалёта.
У Праабражэнскім імя Мікалая Казакова носіць сярэдняя школа № 10. Штогод 11 красавіка ў Музеі гісторыі Праабражэнскай базы тралавага флоту ладзіцца Дзень памяці Мікалая Казакова.
Маці Марыя Фёдараўна і брат Леанід жывуць у пасёлку Праабражэнскае. Дачка Яўгенія скончыла ваенную акадэмію і працуе ваенным юрыстам.