Майкл Эліс Дэбейкі (анг. Michael Ellis DeBakey; 7 верасня 1908 — 11 ліпеня 2008) — амерыканскі кардыяхірург, выдатны спецыяліст у галіне хірургіі.
Нарадзіўся 7 верасня 1908 г у горадзе Лейк-Чарлз (штат Луізіяна), у мараніцкай ліванскай сям’і імігрантаў Шакера і Рахіджы Дабагі (пазней англіфікавала сваё прозвішча ў Дэбейкі).
Пасля заканчэння школы ён паступае ва ўніверсітэт Тулейна, адзін з вядучых ВНУ Новага Арлеана. У той час там працуюць такія вядомыя хірургі як Альтан Ошнер і Рудольф Матас. Інтэрнатуру і ардынатуру праходзіць там жа — у шпіталі Міласэрнасці. Працягвае навучанне ў Страсбургскім універсітэце пад кіраўніцтвам Рэнэ Лерыша, універсітэце Гайдэльберга пад кіраўніцтвам Марціна Кіршнера. Гэтыя два вялікія хірургі шмат у чым вызначылі яго далейшы лёс.
Вярнуўшыся ва ўніверсітэт Тулейна, Майкл Дэбейкі служыць на медыцынскім факультэце з 1937 па 1948 год. Ва ўзросце 23 гадоў ён вынаходзіць ролікавую помпу — асноўную частку вялікай колькасці медыцынскіх прыбораў, такіх як апарат штучнага кровазвароту, апарат штучная нырка, інфузамат. У тыя ж гады вынайшаў іголку для пералівання крыві, заціск для каластам, іглатрымальнік для сасудзістага шва. Разам са сваім кіраўніком Альтанам Ошнерам Дэбейкі ўпершыню высунуў здагадку аб ўзаемасувязі курэння з развіццём рака лёгкіх, здагадка, што было пацверджана пазней.
У гады II Сусветнай вайны яго прыцягваюць у аддзел хірургаў-кансультантаў генеральнага штаба арміі ЗША. У 1945 годзе ўзначальвае гэты аддзел. Дэбейкі працаваў у Еўропе, дзе ўдзельнічаў у распрацоўцы прынцыпаў рэабілітацыі ветэранаў пасля вайны.