wd wp Пошук: ⬜

Лігурыйская рэспубліка

Лігурыйская рэспубліка (італ.: Repubblica Ligure) — дзяржаўнае ўтварэнне часоў Напалеона.

Рэспубліка ўзнікла на аснове колішняй Генуэзскай рэспублікі. У 1797 годзе Напалеон пераўтварыў саслабелую Генуэзскую рэспубліку ў французскі пратэктарат пад назвай Лігурыйская рэспубліка.

Суверэнам Лігурыйскай Рэспублікі з’яўлялася супольнасць лігурыйскіх грамадзян. Заканадаўчым органам Лігурыйскай Рэспублікі з’яўляўся Заканадаўчы Корпус, які складаўся з двух саветаў — Савета Сіньёраў і Савета Шасцідзесяці. Выканаўчым органам Лігурыйскай Рэспублікі была Дырэкторыя, якая складалася з пяці членаў.

У 1805 годзе рэспубліка была далучана да Францыі ў якасці дэпартамента. Акрамя сучаснага рэгіёна Лігурыя, тэрыторыя рэспублікі ўключала востраў Капрая-Ізола (сёння — рэгіён Таскана) і частку сучаснага П’емонта. На тэрыторыі Лігурыйскай рэспублікі пражывала каля 600 тыс. жыхароў, з іх каля 90 тыс. у самой Генуі.

Пасля падзення Напалеона, Лігурыйская рэспубліка была адноўлена і праіснавала з 28 красавіка да 28 ліпеня 1814 года (пасля Ста дзён), пасля чаго стала часткай Сардзінскага каралеўства. 3 студзеня 1815 года тэрыторыя была афіцыйна далучана да Сардзініі.

На працягу свайго існавання, Лігурыйская рэспубліка афіцыйна выкарыстоўвала сімвалы Генуэзскай рэспублікі.

Літаратура

Энцыклапедыя Брытаніка. Лігурыйская рэспубліка Архівавана 29 верасня 2013.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Лігурыйская рэспубліка