Ляшоцкі манастыр (макед.: Лешочки манастир) — манастырскі комплекс Тацеўска-Гасціварскай епархіі Македонскай праваслаўнай царквы. Знаходзіцца ў абшчыне Цетава на паўднёва-усходнім схіле горнага хрыбта Шар-Планіна на вышыні 638 метраў над узроўнем моры недалёка ад сельскага селішча Ляшок. Найбуйнейшы духоўны, адукацыйны і турыстычны цэнтр рэгіёна.
Першыя хрысціянскія будынкі на гэтай зямлі датуюцца яшчэ 1321—1331 гадамі, летапісы сведчаць пра існаванне невялікага манастыра прыкладна ў 500-800 м адсюль шэрагам з сярэднявечным горадам Лешчак на рацэ Ляшочка. Звесткі пра гэты манастыр вельмі абмежаваны, даследчыкі дагэтуль не маюць адзінай думкі пра яго паходжанне — паводле адной з версій манастыр быў пабудаваны па дырэктыве князя Лазара, іншая версія заве заснавальнікам вялебнага Антонія, які пасля стаў першым біскупам манастыра. У такім выглядзе манастыр дзеяў цягам некалькіх стагоддзяў.
Сучасны Ляшоцкі манастыр, згодна з манастырскім рукапісам, заснаваны на новым месцы мітрапалітам скоп’еўскім Ніканорам у 1600 годзе. І ўсё ж, у 1690 годзе разам са многімі іншымі хрысціянскімі цэнтрамі рэгіёна быў практычна цалкам знішчаны туркамі Асманскай імперыі.
Адраджэнне манастыра пачалося толькі праз 128 гадоў у 1818 годзе пад кіраўніцтвам ігумена Кірыла Пейчынавіча. У 1879 годзе тут з’явілася Царква Прачыстыя Найсвяцейшай Багародзіцы, тады як у 1925 годзе была пабудавана Царква Святога Апанаса — цяпер гэтыя два збудаванні складаюць асноўную частку манастыра. Усе будынкі манастырскага комплексу змесцаваны на даволі шырокім двары, абгароджаным з усіх бакоў высокімі каменнымі сценамі. Усярэдзіне апроч цэркваў знаходзяцца два інтэрнаты, капліца, бібліятэка, сталовая, трохі вінных скляпоў. Цэнтральны будынак — двухпавярховае, з дахоўкавым дахам.
У час канфлікту 2001 года манастыр падпаў пад нападу албанскіх экстрэмістаў, у выніку чаго многія будынкі апынуліся разрабаванымі і разбуранымі, у прыватнасці была падарвана Царква Святога Апанаса[1][2].
![]() |
Ляшоцкі манастыр на Вікісховішчы |
---|