wd wp Пошук: ⬜

Леў Абрамавіч Палугаеўскі

Леў Абрамавіч Палугаеўскі (20 лістапада 1934, Магілёў — 30 жніўня 1995, Парыж) — савецкі шахматыст, паходзіў з беларускіх яўрэяў, шасціразовы пераможца шахматных Алімпіяд, неаднаразовы ўдзельнік чэмпіянатаў СССР і турніраў на першынство свету, двухразовы чэмпіён СССР (1967, 1968), аўтар некалькіх кніг па тэорыі дэбютаў у шахматах.

Біяграфія

1961 - чэмпіён РСФСР па шахматах, у чэмпіянаце СССР заняў другое месца
1962 - прысвоена званне міжнароднага гросмайстра
1965 - другое месца ў чэмпіянаце СССР
1967 - чэмпіён СССР па шахматах (1-2 месца з М. Талем)
1968 - чэмпіён СССР па шахматах (1-2 месца з А. Зайцавым, Палугаеўскі выйграў дадатковы матч)
1969 - падзяліў (трэці раз запар) 1-2 месцы ў чэмпіянаце СССР, але прайграў дадатковы матч Т. Петрасяну, прысвоена званне заслужанага майстра спорту СССР
1977 - паўфінал першынства свету па шахматах
1973 - падзяліў 2-6 месца ў вышэйшай лізе чэмпіянату СССР - адным з наймацнейшых па складзе.

У складзе зборнай СССР прымаў удзел у 7 шахматных алімпіядах, у камандных чэмпіянатах свету і Еўропы. У 1970 гуляў за зборную СССР у «матчы стагоддзя» (Бялград) на 4-й дошцы (саступіў Горту) і ў матчы са зборнай абраных шахматыстаў свету (Лондан, 1984).

Пераможца шэрагу міжнародных турніраў.

На працягу многіх гадоў - член прэзідыума шахматнай федэрацыі СССР, старшыня Вышэйшай кваліфікацыйнай камісіі. Член савета гросмайстраў.

Быў жанаты, меў дачку.

Памёр у парыжскай клініцы пасля складанай аперацыі на галаўным мозгу, выкліканай анкалагічным захворваннем. Да апошніх хвілін жыцця побач з Львом Абрамавічам знаходзілася яго жонка Ірына.

Пахаваны ў Парыжы на могілках Манпарнас.

↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #109794761 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.