Лейцын (скарочана: Leu або L; 2-аміна-4-метылпентанавая кіслата) (ад «leukos» (грэч.) - «белы») — аліфацічная амінакіслата з хімічнай формулай HO2CCH(NH2)CH2CH(CH3)2; незаменная амінакіслата, гэта значыць яна ў арганізме чалавека не сінтэзуецца. Яе кадоны: UUA, UUG, CUU, CUC, CUA, і CUG.
Лейцын ўваходзіць у склад усіх прыродных бялкоў, ужываецца для лячэння хвароб печані, анемій і іншых захворванняў.
Тэмы гэтай старонкі (4):