Анемія (грэч.: αναιμία, малакроўе) — група клініка-гематалагічныя сіндромаў, агульным момантам для якіх з’яўляецца зніжэнне канцэнтрацыі гемаглабіну ў крыві, часцей пры адначасовым памяншэнні колькасці эрытрацытаў (або агульнага аб’ёму эрытрацытаў). Тэрмін «анемія» без дэталізацыі не вызначае пэўнага захворвання, гэта значыць анемію варта лічыць адным з сімптомаў розных паталагічных станаў. Варта адрозніваць гідрэмію і анемію, пры гідрэміі лік форменных элементаў і гемаглабіну застаецца ранейшым, але павялічваецца аб’ём вадкай часткі крыві.