Контрфорс
Контрфо́рс (фр.: contre-force «процідзейная сіла») — вертыкальны або звужаны ўверсе выступ сцяны (або рабро, сценка), які павялічвае ўстойлівасць нясучай канструкцыі тым, што процідзейнічае пераданым на сцяну нахілена скіраваным сілам (напрыклад, бакавога распору скляпення, ціску грунту на падпорныя сценкі і пад.).
У гатычнай архітэктуры контрфорcы часта выконвалі як вонкавыя апоры (слупы), на якія праз Аркбутаны перадаваліся гарызантальныя намаганні (распоры скляпення).
Гл. таксама
Літаратура
- Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 6. Кішынёў — Манцэвічы / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1972. — 624 с.: іл., карты. С.71.
- Всеобщая история архитектуры. Т.1, 1958. — 686 с.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Контрфорс
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую Савецкую Энцыклапедыю без нумароў старонак
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую Савецкую Энцыклапедыю без назвы артыкула
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую Савецкую Энцыклапедыю без аўтара
Катэгорыя·Архітэктура
Катэгорыя·Храмавая архітэктура