wd wp Пошук:
    ⬜

    Кольцы Урана

    Схема спадарожнікаў і кольцаў Урана

    Кольцы Урана - сістэма планетных кольцаў вакол Урана. Сярод іншых сістэм кольцаў яна займае прамежкавае становішча па складанасці будовы паміж больш развітой сістэмай кольцаў Сатурна і простымі сістэмамі кольцаў Юпітэра і Нептуна. Кольцы Урана былі адкрыты 10 сакавіка 1977 года Джэймсам Эліёт, Эдвардам Данхэм і Дугласам Минком.

    За 200 гадоў да гэтага Уільям Гершэль паведамляў аб назіраннях кольцаў Урана, аднак сучасныя астраномы сумняваюцца ў магчымасці такога адкрыцця, бо кольцы вельмі слабыя і цёмныя і не маглі быць выяўлены з дапамогай астранамічнага абсталявання таго часу. Два новыя кольцы сістэмы Урана былі знойдзеныя «Вояджэр-2» у 1986 годзе, яшчэ два знешнія кольцы былі выяўленыя тэлескопам «Хабл» у 2003-2005 гадах.

    Спіс кольцаў

    У табліцы прыведзены асноўныя характарыстыкі кальцавой сістэмы Урана.

    Назва кольца Радыус (км)[T 1][1][T 2][2][T 3][3][T 4][4][T 5][5] Шырыня (км) Эквів. глыбіня (км)[T 6][3][T 7][2][T 8][3][6][T 9] Н. апт. глыбіня[T 10][7][T 11][8][T 12][5] Таўшчыня (м)[T 13][9] Эксц.[T 14][10]. [11] Нахіленне (°) Заўвагі
    ζc32 000—37 85035000,6~ 10−4???Унутранае пашырэнне кольца ζ
    1986U2R37 000—39 5002500?< 10−3???Слабое пылавое кольца
    ζ37 850—41 35035001< 10−3???
    641 8371,6—2,20,410,18—0,25?1,0 × 10−30,062
    542 2341,9—4,90,910,18—0,48?1,9 × 10−30,054
    442 5702,4—4,40,710,16—0,30?1,1 × 10−30,032
    α44 7184,8—10,03,390,3—0,7?0,8 × 10−30,015
    β45 6616,1—11,42,140,20—0,35?0,4 × 10−30,005
    η47 1751,9—2,70,420,16—0,25?00,001
    ηc47 176400,852 × 10−2?00,001Шырокі вонкавы кампанент кольца η
    γ47 6273,6—4,73,30,7—0,9150?0,1 × 10−30,002
    δc48 30010—120,33 × 10−2?00,001Унутраны шырокі кампанент кольца δ
    δ48 3004,1—6,12,20,3—0,6?00,001
    λ50 0231—20,20,1—0,2?0?0?Слабое пылавое кольца
    ε51 14919,7—96,4470,5—2,5150?7,9 × 10−30«Пасвіцца» Кардэліяй і Афеліяй
    ν66 100—69 90038000,0125,4 × 10−6???Паміж Порцыяй і Разаліндай
    μ86 000—103 00017 0000,148,5 × 10−6???Блізка ад Маб

    Зноскі

    1. ↑ Larry W. Esposito.Планетныя кольцы. Reports On Progress In Physics. — 2002. — С. 1741—1783.

    2. 1 2 Erich Karkoshka Фотаметрычнае мадэліраванне кальца эпсілон з сістэмы калец Урана // Icarus. — 2001. — С. 78—83.

    3. 1 2 3 Imke dePater, Heidi B. Hammel, Seran G. Gibbard, Mark R. Showalter (2006). “Новыя кольцы Урана: чырвонае і блакітнае”. Science 312: 92—94. doi:10.1126/science.1125110. http://adsabs.harvard.edu/abs/2006Sci...312...92D.

    4. ↑ J.B.Holberg,Nicholson, P. D.; French, R.G.; Elliot, J.L. Пакрыццё зорак кольцамі Урана і параўнанне вынікаў УФС (ультрафіалетавага спектрометра) Вояджэра і вынікаў земных баз дадзеных // The Astronomical Journal. — 1987. — С. 178—188.

    5. 1 2 Mark R. Showalter, Jack J. Lissauer. Другасная сістэма калец і спадарожнікаў Урана: адкрыццё і дынаміка // Science. — 2006. — С. 973—977.

    6. ↑ Imke dePater, Heidi B. Hammel, Seran G. Gibbard, Mark R. Showalter. Новыя пылавыя кольцы Урана: раз кальцо, два кальцо, чырвонае кальцо, блакітнае кальцо // Science. — 2006. — С. 92—94.

    7. ↑ M.E.Ockert,Cuzzin, J.N.; Porco, C.C.; and Johnson, T.V. Фотаметрыя калец Урана: вынікі з Вояджэра-2 // J.of Geophys. Res.. — 1987. — С. 14 969—14 978.

    8. ↑ B. A. Smith, L. A. Soderblom, A. Beebe і інш. Вояджэр-2 у сістэме Урана: вынікі даследавання здымкаў // Science. — 1986. — С. 97—102.

    9. ↑ Фотаметрыя з Вояджэра-2: першыя вынікі для атмасферы Урана, спадарожнікаў і калец // Science. — 1986. — С. 65—69.

    10. ↑ E.C. Stone,Miner, E.D. Вояджэр-2 увашоў у сістэму Урана // Science. — 1986. — С. 39—43.

    11. ↑ Richard D.French,Elliot, J.L.; French, Linda M. et al. Наземныя назіранні арбіт кольцаў Урана і назіранні за пакрыццямі з Вояджэра // Icarus. — 1988. — С. 349—478.

    12. ↑ Радыусы 6,5,4, α, β, η, γ, δ, λ і ε кольцаў былі ўзяты з Esposito і іншых, 2002.

    13. ↑ Шырыня 6,5,4, α, β, η, γ, δ і ε кольцаў былі ўзяты ад Karkoshka і іншых, 2001.

    14. ↑ Радыус і шырыня ζ і 1986U2R кольцаў узята ад Pater і іншых, 2006.

    15. ↑ Шырыня кольца λ ад Holberg і іншых, 1987.

    16. ↑ Радыус і шырыня кольцаў μ і ν былі знойдзены Showalter і іншымі, 2006.

    17. ↑ Эквівалентная глыбіня (ЭГ) кольца вызначаецца як інтэграл звычайнай аптычнай глыбіні па радыусе кольца. Іншымі словамі ED=∫τdr, дзе r радыус.

    18. ↑ Эквівалентная глыбіня кольца 1986U2R гэты здабытак яго шырыні і звычайнай аптычнай глыбіні. Эквівалентная глыбіня 6,5,4, α, β, η, γ, δ і ε кольцаў былі ўзяты ад Karkoshka і іншых, 2001.

    19. ↑ Эквівалентная глыбіня кольца λ і ζ, μ і ν кольцаў атрыманы пры выкарыстанні μEW значэнняў атрыманых Pater і іншымі, 2006 і de Pater і іншымі, 2006b, адпаведна.

    20. ↑ Значэнні μEW былі памножаны на 20, што адпавядае меркаванаму альбеда часціц кольцаў 5 %.

    21. ↑ Нармальная аптычная глыбіня (τ) кольца — гэта адносіны поўнага геаметрычнага папярочнага сячэння часціц, з якога кольца складаецца да плошчы паверхні кольца. Можа прымаць значэнні ад нуля да бясконцасці. Прамень святла, які праходзіць праз кольца будзе саслаблены ў e−τ раз.

    22. ↑ Нармальныя аптычныя глыбіні ўсіх кольцаў акрамя 1986U2R, μ і ν былі вылічаны як адносіны эквівалентных глыбінь да шырынь. Нармальная аптычная глыбіня кольца 1986U2R была ўзята ад Smith і іншых, 1986.

    23. ↑ Звычайная аптычная глыбіня μ і ν кольцаў гэта максімальныя велічыні па Showalter і іншым, 2006.

    24. ↑ Ацэнкі таўшчыні кольцаў узяты з Lane і іншых, 1986.

    25. ↑ Эксцэнтрысітэт і нахіленне былі ўзяты па Stone, 1986 і French і іншым, 1989.

    Тэмы гэтай старонкі (2):
    Катэгорыя·Кальцавыя сістэмы планет
    Катэгорыя·Уран (планета)