Княгіня Кацярына Раманаўна Дашкава (руск.: Екатери́на Рома́новна Да́шкова; 17 (28) сакавіка 1743, Санкт-Пецярбург — 4 (16) студзеня 1810, Масква), народжаная Варанцова) — сяброўка і паплечніца Кацярыны Вялікай, якая адыграла значную ролю ў палацавым перавароце 1762 года, якая прывяла на трон Кацярыну II; першая жанчына неімператарскага паходжання, якая заняла высокія дзяржаўныя пасты — дырэктара Санкт-Пецярбургскай Акадэміі навук і старшыні Расійскай Акадэміі; арганізатар і ўдзельнік стварэння першага тлумачальнага Слоўніка рускай мовы, статс-дама рускага імператарскага двара, яскравы прадстаўнік расійскай Асветы; перакладчык-журналіст, пісьменнік, музыкант, педагог, аказала значны ўплыў на пераўтварэнне абсалютнай манархіі ў Расіі ў манархію асветніцкую. У яе мемуарах ўтрымліваюцца каштоўныя звесткі пра час праўлення Пятра III і пра ўцараванне Кацярыны II.