Антоніа да Карэджа (уласна Антоніа Алегры; італ. Correggio; Antonio Allegri; каля 1489, Карэджа, Эмілія — каля 5 сакавіка 1534, там жа) — італьянскі жывапісец перыяду Высокага Адраджэння.
Працаваў у Парме і Карэджа (ад якога атрымаў сваю мянушку), карыстаўся заступніцтвам графіні Карэджа паэтэсы Веранікі Гамбары, яна рэкамендавала яго мантуанскаму герцагу.
Выпрабаваў ўплыў Андрэа Мантэньі, Леанарда да Вінчы, Рафаэля, Мікеланджэла, Доса Досі(руск.) бел.. Поўныя мяккай грацыі і інтымнага зачаравання творы Карэджа адлюстроўваюць паступовую страту гераічных рэнесансных ідэалаў, складанне новых мастацкіх формаў і прынцыпаў. У манументальным жывапісе Карэджа гуллівая лёгкасць і дэкаратыўная вытанчанасць (роспісы ў манастыры Сан-Паола ў Парме, паміж 1517 і 1520 гг.) змяняюцца пошукамі дынамічнай экспрэсіі: у размалёўках царквы Сан-Джавані Эванджэліста (1520—1523) і сабора (1526—1530) у Парме складаныя ракурсы і скіраваная ўверх віхорападобная кампазіцыя апярэджвае прасторавыя эфекты эпохі барока.