Кароль Грэцыі (грэч.: Βασιλεύς τῶν Ἑλλήνων — «цар элінаў») — устоянае ў беларускай літаратуры (як пераклад з заходнееўрапейскіх моў) абазначэнне тытула манархаў, якія стаялі на чале дзяржавы ў Грэцыі пасля скасавання рэспублікі ў 1832 годзе.
Першы кароль Атон меў тытул «цар Грэцыі» (грэч.: Βασιλεύς τῆς Ελλάδος) — па патрабаванні вялікіх дзяржаў на Лонданскай канферэнцыі 1832 года, што мела на ўвазе адсутнасць прэтэнзій на грэчаскае насельніцтва Атаманскай імперыі.
| манарх | гады кіравання |
|---|---|
| Атон I, кароль Грэцыі | (1833—1863) |
| Георг I | (1863—1913) |
| Канстанцін I | (1913—1917) і (1920—1922) |
| Аляксандр I | (1917—1920) |
| Георг II | (1922—1924) і (1935—1947) |
| Павел I | (1947—1964) |
| Канстанцін II | (1964—1974) |