Казацкая старшына — ваенна-адміністрацыйны апарат Запарожскай Сечы, Войска Запарожскага (рэестравай), Гетманшчыны і Слабадской Украіны, прадстаўнікі якога пасля атрымалі ў Расійскай Імперыі ваенныя і грамадзянскія чыны, дваранскае званне[1].
Старшыной у Маларосіі (Гетманшчыне) называліся першапачаткова асобы, якія займалі ў казачым войску пэўныя пасады (урады) ваенна-адміністрацыйнага апарата таго ці іншага ўзроўню — вайсковага (пры гетмане), у паліцах і сотнях. Адпаведна гэтай градацыі, казацкая старшына дзялілася на генеральную, палкавую і сотню. Неўзабаве паняцце «казацкая старшына» значна пашырылася.