Зона Панамскага канала (англ.: Panama Canal Zone, ісп.: Zona del Canal de Panamá) — былая неінкарпараваная неарганізаваная тэрыторыя ЗША, якая ўключала Панамскі канал і зону (5 міль) вакол яго, акрамя гарадоў Панама і Калон. Адміністрацыйным цэнтрам тэрыторыі быў горад Бальбоа, а яе кіраўніком – губернатар.
Зона была створаная 18 лістапада 1903 паводле дагавора Хэя — Бунау-Варыльі. З 1903 да 1979 зона знаходзілася пад кіраваннем ЗША, якія прафінансавалі пабудову Панамскага канала. У 1977 быў падпісаны дагавор Тарыхаса — Картэра, паводле якога тэрыторыя была абвешчаная дэмілітарызаванай зонай, а з 1979 стала амерыкана-панамскім кандамініумам. 31 снежня 1999 суверэнітэт над зонай быў цалкам перададзены Панаме.
Падчас існавання зоны яе межы былі адкрытыя для панамцаў і жыхароў зоны, акрамя часоў палітычных крызісаў у Панаме. Нягледзячы на тое, што большую частку амерыканскага персаналу складалі цывільныя, тэрыторыя ў асноўным выкарыстоўвалася для ваенных мэт: тут знаходзілася 193-я пяхотная брыгада ЗША, якая ў 1989 прымала ўдзел ва ўварванні ЗША ў Панаму. Пасля перадачы суверэнітэту амерыканскія войскі былі выведзеныя.