Заходнія паляне
У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Паляне. Паляне (польск.: Polanie) — заходнеславянскае племя, якое склала аснову пазнейшага польскага народа і дала яму сваё імя.
Гісторыя
Падчас Вялікага перасялення народаў паляне прыкладна ў VI стагоддзі прыйшлі на берагі Віслы і Одры. Іх галоўным горадам быў цяперашні горад Гнезна. Пасля ім удалося падпарадкаваць мноства суседніх земляў і аб’яднаць пад сваім пачаткам шматлікія славянскія плямёны.
З кантралюемых імі ўладанняў у другой палове X стагоддзя ўтварылася каралеўства Польшча. Першым вядомым кіраўніком Польшчы быў вялікапольскі князь Мешка I з роду Пястаў (960—992); у 966 годзе ён прыняў хрысціянства па заходнім абрадзе.
У 999 годзе яго сын Баляслаў I Храбры адняў у Чэхіі будучую Малую Польшчу з Кракавам; Баляслаў быў чэшскім князем з 1003 па 1004 год. Князь Баляслаў I Храбры прыняў каралеўскі тытул у 1025 годзе.
Князі палян, а таксама першыя польскія каралі паходзілі з роду Пястаў.
Важным кірункам барацьбы была Кіеўская Русь. У год смерці Мешкі Уладзімір Святаславіч захапіў Чэрвенскія гарады. Але затым супраць яго выступіў яго сын Святаполк Тураўскі (1013), а пасля смерці Уладзіміра Баляслаў падтрымаў Святаполка супраць яго брата Яраслава і за дапамогу ў авалоданні Кіевам атрымаў назад чэрвенскія грады.
Заходніх палян не варта блытаць з усходнімі палянамі, якія жылі ў наваколлях Кіева і былі апісаны Нестарам Летапісцам у якасці аднаго з плямёнаў, якія складалі Кіеўскую Русь.
Тэмы гэтай старонкі (6):Вікіпедыя:Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
З’явіліся ў 960 годзе
Гісторыя Польшчы
Зніклі ў 1025 годзе
Польскія плямёны
Народы Польшчы