Жан Батыст Андрэ Дзюма (фр. Jean Baptiste Andre Dumas; 14 ліпеня 1800, Алес — 11 красавіка 1884, Каны) — французскі хімік-арганік і дзяржаўны дзеяч.
У юнацтве навучаўся аптэкарскай справе. У 1816 годзе адправіўся ў Жэневу, дзе працаваў памочнікам фармацэўта. Скончыўшы Жэнеўскі ўніверсітэт, у 1823 годзе перабраўся ў Парыж, дзе да 1840 года працаваў у Політэхнічнай школе; у 1835 годзе стаў прафесарам. Адначасова Дзюма выкладаў у Сарбоне (1832—1868), Цэнтральнай школе мастацтваў і рамёстваў (1829—1852), адным з заснавальнікаў якой ён быў, і ў Вышэйшай Медыцынскай школе (з 1839).
З 1832 года з’яўляўся членам Парыжскай акадэміі навук, а з 1868 — яе абавязковым сакратаром.
З 1840 года — член Лонданскага каралеўскага таварыства. У 1844 годзе Лонданскае каралеўскае таварыства ўзнагародзіла Дзюма медалём Коплі. З 1845 — замежны член-карэспандэнт Пецярбургскай АН. У 1849—1851 гадах з’яўляўся міністрам сельскай гаспадаркі і камерцыі Францыі. Быў членам Сената (1856), прэзідэнтам муніцыпальнага савета Парыжа (1859), начальнікам Манетнага двара (1868). У 1859 годзе Дзюма стаў прэзідэнтам Французскага хімічнага таварыства. З 1880 года — член Берлінскай акадэміі навук.
Кавалер ордэна Ганаровага легіёна (1863).
| Папярэднік: Франсуа Гізо |
Крэсла 40 Французская акадэмія 1875–1884 |
Пераемнік: Жазеф Бертран |