Жак Ру (фр.: Jacques Roux, 21 жніўня 1752 — 10 лютага 1794) — дзеяч Вялікай французскай рэвалюцыі, каталіцкі святар, лідэр партыі «шалёных».
У ходзе рэвалюцыі падтрымліваў ідэі народнай дэмакратыі і бескласавага грамадства. Першапачаткова падтрымліваў дзеянні якабінцаў, аднак пасля паўстання 31 мая Ру і яго прыхільнікі пачалі ўсё больш дыстанцыявацца ад клуба якабінцаў і Рабесп’ера, крытыкуючы апошняга за коштавую палітыку і распаўсюджванні беднасці ў Парыжы. Палітычнае супрацьстаянне Жака Ру і Рабесп’ера прыводзіць к арышту Жака Ру у верасні 1793 года.
У турме Ру здзяйсняе самагубства, праткнуўшы сябе кінжалам.